ورشکستگی اقتصاد کشور، زنگی برای برپایی قیامها.

با افسار گُسیخته شدن بازار،ارز و رسیدن دلار تا قیمت نزدیک به4000تومان ورشکستگی اقتصاد کشور، از کاراُفتادن روزافزون کارخانه ها و بیکاری کارگران، پرداخت نشدن حقوق کارگران به مدت طولانی ، اعتراضات کارگری درچند شهر در روزهای گذشته از جمله اصفهان، تجمع تعدادی از دانشجویان روبروی مجلس و اعلام تجمع در برابر دفتر ریاست جمهوری، گرانی اقلام ضروری مایحتاج زندگی مردم.......به نوعی سردرگمی سران نظام برای رفع این مُصیبت را درپی داشته، به طوریکه برای رهایی از این وضعیت و جلوگیری از اعتراضات به انواع حربه ها روی آوردند! ازتحدید وارعاب مردم واعلام مانورضد شورش شهری در اواخر مهرماه از مدتی قبل، درخواست ازنیروهای نظامی برای وارد شدن به بازار ارز، ایجاد پارازیت بر روی شبکه های ماهواره ای، قطع ویا پایین آوردن سرعت اینترنت دربعضی از اوقات شبانه روز، افزایش گشت ماشینهای انتظامی درشهرهای بزرگ، درشهرستانهای کوچک استفاده از موتورسوارهای گشت انتظامی به بازرسی، بازداشت از هر شخصی که به دست آنها می رسد جهت ایجاد رُعب و وحشت در دل مردم ودست زدن به انواع شیوه ها، این اعمال قبل از ایجاد رُعب و وحشت در دل مردم جامعه خود نمایانگرترس نظام از شروع اعتراضات واعتشاشات مردمی است. با بیکاری کارگران ، پرداخت نشدن حقوق کارگران وایجاد فشارهای روانی بر خانواده ها هر لحظه احتمال اعتراضات مردمی  برای نظام مُحتمل است. همانگونه که در چند روز گذشته در بعضی از شهرها اعتراضاتی شکل گرفته، اما به دلیل مُنسجم نبودن وبرنامه ریزی نشدن این اعتراضات، عدم اطلاع رسانی سریع بین فعالین درشهرهای مُختلف جهت پیوستن به این اعتراضات به علت قطع تلفن ها واینترنت در مناطقی که اعتراض شکل می گیرد و نبود شورا ویا گروهی برای هماهنگی این اعتراضات همانند اعتراضات گذشته این اعتراضات اقیم مانده.

 این اعتراضات که هم چون نوزادی کوچک آماده برای به راه اُفتادن می شود، احتیاج به نوعی حامی وپیشتیبان دارد که دست او را برای این حرکت بگیرد و یا از پُشت سر، دستی را بر روی شانه های خود احساس کند و دل وجرات برای قدم برداشتن داشته باشد. این امرو یا نبود همان حامی جهت هماهنگی بین فعالین دراین 33سال هر اعتراضی را باشکست روبرو کرده! و بدترین ضربه را هم از حامیانی نصیب این اعتراضات شده که نه به فکر تغییر در کلیت نظام بلکه بفکر اصلاحات در نظام بودند!  گویی آرایشگاه قرار است شخصی برود واو را اصلاح کنند! غافل از اینکه اول این یک حکومت است وسران حکومتی اصلاح را درنظام خود می پذیرند که خطری برای خود بعداز اصلاح معایب آن نظام نبیند، اما آیا سران این حکومت خطری بعداز اصلاح نظام برای خود احساس نمی کنند؟ به راستی آن اشخاصی که سُخن از اصلاح در این نظام می زنند چه دلیلی بر این اصرار خود دارند؟و این اشخاص چه کسانی هستند؟ آیا اکثر اشخاصی که خواستار اصلاح در چارچوب نظام هستند نه تغییر کلی آن کسانی نیستند که خود زمانی جزئی از همین اقتدارگرایان بودند؟ به مرور زمان و قدرت گیری طیف مقابل آنها برای خارج نشدن از گردونه نظام سُخن از اصلاحات به میان آوردند تا قدرت خود را حفظ کنند وقدرت را به طور کامل از دست ندهند؟ الان هم گُمان می برند با تغییر کُلی نظام باید جوابگوی اعمال گذشته خود باشند، همین امر دلیلی است  کسانی که قصد تفرقه افکنی و به اصطلاح اصلاحات دارند نباید دل بست بلکه اتحادی برای تغییر کلیت نظام باید شکل دهیم.

این روزها که نظام چه از نظر خارجی و چه از نظر درونی دُچار نوعی تنگنا شده است وکم کم اعتراضات داخلی رو به شکل گیری است جای دارد هرچه زودتر احزاب برون مرزپایگاه و سنگری برای فعالین درون مرز درست کنند، و نقش هماهنگ کننده گی بین فعالین و مردم را با درون مرز وبرون مرز به عهده بگیرند. به طوریکه در اعتراضات وقتی ارتباطات در قسمتهایی قطع می شود فعالین درون مرز اطلاعات خود را به هر طریق ممکن از پایگاه بیرون دریافت کرده وبه تقویت این اعتراضات بپردازند. از تمامی فعالین واحزاب به عنوان یک ایرانی درخواست دارم قبل از آنکه این اعتراضات شکل گیری شود بدون هماهنگی و انسجام و باعث سلاخی معترضین شود وسرکوبی گسترده به علت نبود هماهنگی و چند دستگی شکل بگیرد و سرانجام قیام سال88 را پیدا کند، این بار با یک هماهنگی متحد یک قیام فراگیر و یکپارچه را شکل دهیم، بدون کینه وغرض ورزی همچون احزاب کشورهای عربی که با اتحاد خود نظامهای دیکتاتور را سرنگون کردندویا درحال مبارزه متحد هستند. بدانیم با اتحاد به آزادی میهن و به دموکراسی خواهیم رسید. حال که نظام با اعمال خود ترس درونی خود را نشان می دهد چرا ما سکوت کنیم وخشم درونی خود را نشان ندهیم.

عزیزان هرلحظه احتمال به وجود آمدن اعتراضات واغتشاشات مردمی است، این بار مردم را تنها نگذاریم این بار چند دسته و از هم جدا نباشیم به اتحاد برسیم تا پیروز شویم .

زنده وپاینده ایرانی و ایران جانم فدای ایران

نویسنده شهاب

http://magalh91.blogspot.com