سردرگمي مردم ، كم كاري و ناهماهنگي ميان احزاب داخل واپوزيسيون خارج از كشور.

سردرگمي    مردم  ،  كم كاري و ناهماهنگي  ميان  احزاب  داخل  واپوزيسيون خارج از كشور.

درود  بردوستان .

مدت  32 سال است  مردم  ايران  حكومتي  برسر  خود  اوردند ، كه  گمان   ميگردند  ، با  امدن  اين  حكومت  از  دست  حكومت  سلطنتي  نجات  پيدا  كردند ، وديگر  هم  دنياي اباد  خواهند  داشت  هم  اخرت  اباد ؛  غافل ازانكه  چنين نشد ،  نه  تنها دنياي  مردم  اباد  نگرديد  بلكه  اخرت  مردم  نيز  نابود  شد .   در اين مدت  32  سال  عده  زيادي  از  گروهها  واحزاب  ومبارزان  چه  وابسته  به  طيف  وجناح   خاص  چه مستقل  مشغول  مبارزه شدند .  اما ثمره اين  مبارزات     باعث  از  هم  پاشيده  شدن  احزاب  وياخنثي  شدن  احزاب  ،    دستگيري ، شكنجه ، و  زنداني  شدن  وحتي  كشته  شدن   و تبعيد  اجباري  مبارزان   گرديد .   مشكل كار  واين  مبارزه  32 ساله  كجاست ؟  نبود  مردم  درصحنه  مبارزه ؟  يا هماهنگ  نبودن  احزاب  داخل  بااحزاب خارج ؟  ويا كم   كاري  احزاب  واپوزيسيون  داخل  يا  خارج  ازكشور؟  به نظر  اين جانب  مشكل  مردم  نيستند  ، مردم  هربار نشان  داده اند  باهر  فراخوان  وهر جرقه ايي  درميدان  مبارزه حاضر  هستند ، براي  اين بودن  در صحنه  هزينه بسيار  پرداخت  كردند .  مشكل  اصلي  ، هماهنگ  نبودن  احزاب  داخل  با خارج  ازكشور  است  ، و تخصير  اصلي  دراين  ميان  به  عهده  احزاب  واپوزيسيون  خارج  ازكشور است .  دليل  خود راعرض  ميكنم :  حكومت  جمهوري  اسلامي  به  احزاب  وگروهاي  مخالف  خود  اجازه  نشست  و گردهمايي  براي  هماهنگ  كردن  نظرات   وگفتن  عقايد   خود  رانمي دهد ، و به  هركدام  ازاين  گروها  واحزاب  يك  مارك  ويك  انگ  زده  ، يا  انها را به  خارج  از كشور  رانده  ويا  داخل  كشور   انها را به  صورت  خنثي   دراورده  .  دراين  ميان  گروها  واحزاب  خارج  ازكشور  كه  اپوزيسيون  راتشكيل  ميدهند  ، هر  كدام  بخاطر  منافع  خود  ساز  خود  راميزند  ،هر  گروه  وحزبي  ميگويد  ، من  و ميخواهد  دا يه  دار رهبري  باشد ،  هرگروه  وحزبي  ميگويد  "من  "،  وهيچ  گروه  وحزبي  نميخواهد  ازاين  يك  كلمه  بگذرد  ،  وبه  كلمه  "ما " يا  هما ن  اتحاد  برسد .    اقايان  براي  خانه ايي  كه  درحال  سوختن  است  بجاي  انكه  اول  اتحاد  پيدا  كنند براي  نجات  خانه  از نابودي وخاموش  كردن  اتش  شعله  ور   ، در  اين  ميان  هركدام  به  فكر  اين  است  كه اين  اتش  سوزي  تخصير  كه  بوده  وديگري  رامقصر  ميداند ، وبفكر  اين هستند كه  اگر  اين  اتش  خاموش  شد  ، چه  كس  مسئول   ، متولي  خانه  باشد  ، غافل  ازانكه  اين  خانه  درحال  سوختن  ونابودي  است  ، ابتدا  اتش  رابايد  خاموش  كرد  سپس  بفكر  بازسازي  ان  بود .  اقايان  بجاي  متحد  شدن  خود  وراه كار  نشان  دادن به  مردم  خود  هنوز  روي  كلمه  من بعد از32  سال  دعوا  دارند ، و  هر كدام  سعي  ميكنند  خود  راتنها  ناجي  نشان  دهند وديگران  رادنباله  رو  خود بدانند .  حال  دراين  ميان  جمهوري  اسلامي  ازاين  تفرقه  وچند دستگي  اپوزيسيون  نهايت  استفاده  راميكند ، دراين ميان  جمهوري اسلامي  به  حكومت  داري  خود  مشغول  است  ؛ و   مبارزان  را  دستگير ،  زنداني ،  شكنجه  و  به  سوي  مرگ  ميكشاند  .  اما  اگر  گروهاي   اپوزيسيون  تنها  ازاين  يك  كلمه ، " من"  بگذرند  وبه  اين  زمينه  ازتفكر  برسند  كه  براي  نجات  ميهن  اتحاد  لازم  است ، و  اتحاد  " ما"  بودن  رامي  خواهد نه  من بودن  ، ديگر  اين  همه  تاوان  مردم  ومبارزان نميدهند .  دراينجا  عقل  حكم  ميكند  ، رهبري  هركدام از  احزاب  اول  با  همديگر  به  اين  وحدت  نظر  برسند  كه  براي  نجات  ميهن اتحاد  پيدا  كنند  ،و هركدام  ازاحزاب  طرفداران  خود  را داخل  كشور  به  هماهنگي  برسانند  ،وطرفدارن  احزاب مردم  رابه  نوعي  از  اماده  سازي  براي  مبارزه برسا نند.   وتا  اپوزيسيون خارج  به  اين  نقطه  ازعقلانيت  نرسد  ، چيزي  جز دستگيري  مبارزان  ،    سردر گمي  مردم  در  خيابانها   و فرسايشي  شدن  اين  مبارزه  وخستگي  در  ميان  مردم  نصيب  نميشود . واين  نبود  هماهنگي  مردم  ومبارزان  براي  مبارزه  با  عناصر   خود  فروخته    براي  نظام  اسلامي  بيشترين  ثمره  رادارد ،   دستگيري مردم  ومبارزان  وانداختن  رعب  ووحشت  در  دل  مردم  بيشترين  سود  رابراي  حكومت  اسلامي  دارد .   پس  مردم  ومبارزان  داخل  تخصيري  ندارند . اين  تخصير  متوجه  مبارزان  واپوزيسيون  خارج  است ، كه  يك  رهبري  مبارزه  تشكيل  نميدهند  ، تا  لازم  به  دادن  اين  همه  تاوان  براي  هماهنگ  نبودن  مردم  ومبارزان  نباشد  .   به  عقيده  اينجانب  اگر  اپوزيسيون  خارج  از  كشور  در فكر وعقيده  ،  نجات  ميهن  است   بايد  دست  از  اين " منيتها"  بردارند  وباهم  بودن  راسرلوحه  كارخود  قرار  دهند ،   بااين  راه كار ميتوانيم  اميد  به رهايي داشته  باشيم  . درغير  اينصورت  ثمره ايي  كه  دراين  32  سال  مردم  به  دست  اوردند  همان  هم  به  نابودي  ميرود  ، واين  ثمره  جز  دستگيري  ،  شكنجه  زندان  وتبعيد  بيشتر  مبارزان  ومردم  نخواهد  بود . در اين ميان به عقيده  اينجانب  احزاب وگروهاي  خارج  ازكشور  خودرا به  يك  نظر  وعقيده  باهم  بودن  برسانند ،  دراين  ميان  هرحزب  وگروه  كه  ساز  خود  راميزند  بايد شناخته  شود وبه  مردم  شناسانده  شود،  واز جبهه  اتحاد  كنار  گذاشته  شده  شود .  تا دير  نشده  بايد  اقدام  كرد  وبه  اتحاد  رسيد  ونگذاريم  اين  ميان  مبارزان  ومردم  داخل  هزينه  سنگين تر از  اين  كه تا بحال  پرداخت  كرده  اند  بپردازند .   وگرنه  اين  مبارزه  رو  به فرسايشي  شدن  وخستگي   مردم  ميرود  وهزينه  دادن  بيشتر  مردم  ميشود  .  باتشكر ستارولاله