درود بر دوستان ( بنام خداوند جان وخرد کزین برتر اندیشه برنگزرد)
سال88 را میتوان گفت هم یکی از بهترین سالها برای مردم ایران بود. و هم میتوان گفت یکی ازبدترین سا لها؟ زیرا درانتخاباتی کذایی مردم به امید رای دادن به پای صندوقهای رای ریاست جمهوری رفتند. مردم ایران به پای صندق رای رفتند چون دیده بودند، در چهار سالی که پشت سر گذاشتند هیچکدام از وعده های ریاست جمهوری احمدی نژاد از اوردن پول نفت بر سر سفره مردم، از بین بردن بیکاری، افشا کردن دزدان اقتصادی..... تا ابادی ایران، نه تنها به واقعیت نپیوست، بلکه تمام امارهای منفی که باعث ورشکسته شدن اقتصاد، وضعیت اجتماعی، وسیاسی یک کشورمیشود، از امارفساد، چپاول منابع ایران، بالا رفتن امار بیکاری، فساد، فحشا و.....تا نابودی سیاست داخلی وخارجی ودر تنگنا قرارگرفتن روز افزون جمهوری اسلامی، از طرف کشورهای خارجی وهمسایه های خود.چیزی نصیب مردم نشده بود، واز نظروضعییت داخلی جز ویرانی چیزی نبوده. مردم ایران یافته بودند، که وعده ها جز فریب چیزی نبوده
اقای احمدی نژاد برای رای گرفتن در مرحله دوم دست به هرگونه فریبی زد، از پخش کردن سیب زمینی مجانی، بین مردم .... تا دادن سهام عدالت حتی در نیمه های شب. ودرمناظره تلوزیونی خود، بجای روراستی وصداقت از راه فریب وارد شد. با اوردن نقاشیهایی که به اسم جدول پیشرفت کشور و از بین رفتن بیکاری را به اسم نشان میداد، اما در عمل فقر وفساد کشور را فرار گرفته بود، حتی در مناظره تلوزیونی پا بر روی صداقت وشرافت هم گذاشت، ومسائل خانواده گی، ومسائل مالی رقیبان خود( اقایان موسوی وکروبی) را هم به میان اورد. وبا این هیاهو خواست چشم مردم را بر روی فساد مالی خود و عوامل خود، کسر بودجه وپرونده های فساد مالی دولت خود ببندد.
مردم با دلخوشی، پای صندوق رای رفتند، که کاندیدای خودرا انتخاب کنند، غافل ازاینکه اقای احمدی نژاداز قبل انتخاب شده بود. ازچهار سال حمایت بدون چون وچرای خامنه ایی از او، حمایت سرداران سپاه از ایشان ....تا در دیداراعضای هیئت دولت با خامنه ایی در شهریور87 ودر انجا بطور غیر علنی اقای خامنه ایی اعلام کرد که دولت خود را برای چهار سال دیگر اماده کند وحمایت سردارانونهادهای امنیتی از ایشان.
اننخابات برگزار گردید که نه انتخابات بلکه انتصابات واز همان اغاز با راه ندادن ناظران کاندیدها .....تا بیرون کردن انها در میان رای گیری و یا در زمان شمارش رای درحوزه ها تقلبها اغاز گردید. بعداز ان به درخواست(اقایان موسوی وکروبی) مردم بطور مسالمت امیز برای اعتراض به خیابانها امدند. و درخواست انها بازشماری صحیح صندوقها بود اما با مخالفت شورای نگهبان واعلام ریاست جمهوری احمدی نژاد کار بالا گرفت ، ودر25تیرماه اقای خامنه ایی درنماز جمعه دستور قلع وقمع مخالفان را داد. بعد از ان چه جنایتها که انجام نشد ازبازداشت، شکنجه، تجاوز....قتل وغارت وترک وطن کردن عزیزان این اب وخاک. در این میان دو کاندیدای انتخابات اقایان موسوی وکروبی به افشاگری پرداختند. از تقلب در انتخابات ....تا تجاوز وقتل عام عزیزان بی نام نشان، 8ماه این اعتراضات وافشاگریها ادامه داشت. ونظام دراین مدت به دستگیری فعالین ادامه داد.و این دو عزیز( اقایان موسوی وکروبی) رادر نوعی حصر ورابطه انها رابسیار محدود کرد. و در عوض، نمایش کذایی9دی را برپا کرد. بعد از ان از دربان در مسجد اقایان تا سران بلند پایه جمهوری اسلامی، هرکجا ودر هر محفلی وهر منبری که به دست اوردند. از واکسینه شدن این نظام گفتند. و از بین رفتن فتنه. سال 88رابهترین سال میتوان برای مردم ایران دانست چون در این سال ماهیت واقعی، این نظام خونخوار مشخص شد ومشروعیت نداشتن ان دربین مردم خود، درجهان ثابت کردید.و بدترین سال میتوان نامید، چون بسیاری از عزیزانمان ارزو به دل در خون خود غلطیدند، درشکنجه گاها جان دادند ویا به زندانهای طویل المدت محکوم شدندو بسیاری از عزیزان مجبور به ترک خاک پاک ایران شدند.
مدت یکسال مخالفان، اتش زیر خاکسترشدند. وبعداز22بهمن 89 و رجز خوانی نظام برای همراه داشتن مردم با خود. فراخوانی از طرف ( اقایان موسوی وکروبی) انتشار یافت، برای برگزاری راهپیمایی در25بهمن. دران تاریخ نه تنها نظام دید تمام رشته هایش پنبه شده،و دید نه تنها واکسینه نشده بلکه از درون خورده شده واز بین رفته شده. و جهان دید که این نظام بین مردم خود مشروعیت خود را از دست داده. همین امر سبب خشم سران نظام گردید.واز گریه و، زاری وتجمع درحوزه علمیه قم و سخنان احمد خاتمی درجمع تجمع کننده گان حوزه علمیه قم و اقای علم الهدی درمشهد در27بهمن 89تا تعطیلی حوزهای علمیه، وبازار سرتاسر کشور،مشغول اعتراض و انجام نمایش های همیشگی شدند.
اقای مصلحی وزیر اطلاعات نظام در تاریخ 4اسفند89 در مصاحبه تلوزیونی این دو عزیز را متهم به ارتباط با سرویس های بیگانه کرد.و با اینکه درباره اینکه اقای مصلحی قراراست مدارک واسناد ارتباط با عوامل بیگانه، اقایان موسوی وکروبی را بیاورد، نظام مانور زیادی داد. ایشان نه تنها مداراکی نیاورد، بلکه در ان شب اقای مصلحی وزیر اطلاعات انقدراز کلمه سرویس استفاده کرد. که معلوم شد وزیر اطلاعات نظام جمهوری اسلامی، فرق میان سرویس اطلاعاتی و سرویس بهداشتی را نمیداند. در نمازجمعه 28بهمن89 اقای جنتی دستور حصر کامل این دو عزیز را داد ورابطه انها را بطور کامل با جهان خارج قطع کرد. ونظام به نوعی دست به یک ادم ربایی زد. واز هیچ دروغی فروگذار نکرد این حکومت اسلامی از سفر رفتن(اقایان موسوی وکروبی).....تا خود مایل به بیرون امدن وتماس نیستند. وهنوز هیچ ار گانی مسئولیت این ادم ربایی را به عهده نگرفته.
درتاریخ 9دیماه90 مجلس شورای اسلامی ، با خواندن گزارشی در صحن علنی مجلس به متهم بودن این دو. عزیز وارتباط داشتن با سرویسهای بیگانه اذعان کرد. که بعد برسر این گزارش هم اختلافاتی صورت گرفت. هرچند بارها اقایان موسوی وکروبی بر حاضر شدن در دادگاه ازاد وعلنی اذعان کرده اند، اما نظام بااینکه ادعا داشتن مدرک دارد از ارتباط انها با عوامل بیگانه وگرفتن پول، اما انقدر خودبه دروغ بودن وپوچ بودن این اتهامات واقف است، که هنوز هیچ نهادی این ادم ربایی را به عهده نگرفته. وحاضر به انجام برپایی هیچ دادگاه علنی نیست.
هرچند، دوسال گذشت. یکسال از حصر خانگی، گذشت! یکسال با غم گذشت!، اپوزیسیون واحزابی که انموقع درخارج از کشور بجای، غنیمت شمردن فرصت به دست امده برای اتحاد و متحد شدن باهم. هر کدام به نوعی یقه درانی میکردند تا این حرکت را به نفع خود مصادره به مطلوب کنند. دیگر سخنی نمیگویند، دیگر یقه درانی نمیکنند، دیگرما تا اخرایستاده اییم سر نمیدهند. یکسال از حصر خانگی، گذشت! یکسال با غم گذشت! اپوزیسیون خارج گویی درخواب رفته است وباز مشغول چنگ انداختن به سوی هم شده اند، وحتی حاضر به اتحاد نیستند. یکسال از حصر خانگی، گذشت! یکسال با غم گذشت! ای اقایانی که هرکس وهر حزب قیام را به نفع خود مصادره میکرد بجای اتحاد وباهم بودن. دیگر صدایی از شما درنمیاید. یکسال از حصر خانگی، گذشت! یکسال با غم گذشت!. اما شما اقایان چکار میکنید. منتظرقیام دیگری هستید که یقه درانی کنید. وباز عده دیگری جان دهند وزندان بروند، وشما بجای اتحاد افتراق کنید. یکسال از حصر خانگی، گذشت! یکسال با غم گذشت!اقایان ای اپوزیسیونها با انواع اسمها ورنگها کاش بجای جنگیدن33ساله باهم از اپوزیسیون کشورهای عربی یاد میگرفتید! کاش بجای گفتن من، به اتحاد وما شدن میرسیدید. یکسال از حصر خانگی، گذشت! یکسال با غم گذشت!
( فاش میگویم از سخن خود دلشادم بنده عشقم واز هر دوجهان ازادم )
درپایان مطلبم میرسم به پایان سخن، من طرفدار اقایان موسوی وکروبی نیستم، اما بادل وجان از هر انسانی که رو به مردم بیاورد، وبرای کشور عزیزمان این خاک پاک اریایی صادقانه تلاش کند، حمایت میکنم. برای من فرقی نمیکند ان شخص روحانی باشد یا انسانی معمولی . برای من انسانیت وشرف یک شخص مهم است. اما اقایان و احزابی که تا اتفاقی می افتد وقیامی میشود، یقه درانی میکنید. ایا یاد عزیزانی که ارزو در دل چهره درخاک فرو بستند هستید؟ ایا یاد زندانیان وکسانیکه در زیر بدترین شکنجه ها عمر سر میکنند هستید؟ ایا....... هستید؟ کاش بجای خوش نشینی، ودرفکر ومن بودن، غم نشینینان رایاد میکردید، کاش بجای من بودن، به اتحاد وما شدن میرسیدید .یکسال از دیگر برحصر ملت ایران گذشت! واین حصر33ساله شد، ومردم ایران درفقروفساددرحال غرق شدن. ایا هنوز خواب زمستانی شما تمام نشده. هنوز وقت اتحاد نشده.
یکسال از حصر خانگی، گذشت! یکسال با غم گذشت!
نویسنده گان (ستارومریم)
http://magalh91.blogspot.com
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر