زندان قرچک ورامین، کهریزکی برای زنان بی پناه
زندان قرچک ورامین مرغداری که تبدیل به شکنجه گاه و کشتارگاه زنان بی پناه ایران است به نقل از رادیو فرانسه؛ این زندان سالنی است بزرگ با سقفی بلند و فاقد امکانات بهداشتی که مدفوع سراسر آن را پوشانده است. گرسنه نگه داشتن زندانیان و کتک زدن دسته جمعی آنان از موارد آزار در زندان قرچک ورامین است.
زندان قرچک ورامین مرغداری که تبدیل به شکنجه گاه و کشتارگاه زنان بی پناه ایران است به نقل از رادیو فرانسه؛ این زندان سالنی است بزرگ با سقفی بلند و فاقد امکانات بهداشتی که مدفوع سراسر آن را پوشانده است. گرسنه نگه داشتن زندانیان و کتک زدن دسته جمعی آنان از موارد آزار در زندان قرچک ورامین است.
صدها زن زندانی سیاسی و عقیدتی و عمدتاً جرایم عمومی در محلی به عنوان زندان قرچک ورامین نگهداری می شوند
این زندان در حقیقت سالنی است بزرگ و با سقفی بلند که فاقد سلول است و در آن صدها زندانی بدون کمترین امکان بهداشتی در سرما و گرما روی هم تل انبار شده اند.
در نبود توالت کافی مدفوع سرتاسر سالن زندان را که خوابگاه دست کم سیصد زندانی است پوشانده است و زندانبانان به بهانۀ نزاع میان زندانیان که مرکبند از زندانیان سیاسی و عقیدتی و عمدتاً زندانیان جرایم عمومی با باتوم به جان آنان می افتادند و هر بار شماری از آنان را زخمی می کنند. گرسنه نگه داشتن زندانیان در زندان قرچک ورامین از دیگر موارد آزار و شکنجه در این محل است که بیشتر به اردوگاه های رژیم کره شمالی شباهت دارد.
زندانیان زن در تماس‌های تلفنی با خانواده‌هایشان اعلام کرده‌اند این زندان کهریزک دیگری است که در آن به زندانیان حتی آب و غذا به موقع داده نمی‌شود و مسوولان زندان هر زمان دلشان بخواهد به زندانیان غذا می‌دهند .آب این زندان نیز در بیشترین ساعات روز قطع است / زندان قرچک ورامین، هفت سوله برای نگهداری صدها زندانی زن....
خانواده های زنذانیان سیاسی زن در زندان رجایی شهر که به تازگی به زندان قرچک ورامین منتقل شده اند می گویند که این زندان کهریزکی دیگر است .گفته می شود که به زودی زندانیان سیاسی زن در اوین نیز به قرچک ورامین منتقل خواهند شد.
چندی پیش گزارشی از تجاوز به دختر جوان ۲۱ ساله در حضور زندانبانان در زندان قرچک ورامین منتشر شد به دین مضمون که؛
یکشنبه, می ۱۵, ۲۰۱۱ تجاوز به یک دختر ۲۱ ساله در زندان قرچک ورامین روز سه شنبه در پی درگیری در سوله ۷ زندان زنان قرچک ورامین، چندین نفر از زندانیان این بند به دختر ۲۱ ساله‌ای حمله‌ور شده و وی را مورد آزار و اذیت و تجاوز قرار دادند. به گزارش «خانه حقوق بشر ایران» این آزار و اذیت در حالی اتفاق افتاد که سایر زندانیان و همچنین نگهبانان بند حضور داشتند و شاهد این ماجرا بودند، اما واکنشی نشان ندادند.
طبق خبرهای موثق رسیده به کلمه، این زندانیان زن در تماس های تلفنی با خانواده هایشان اعلام کرده اند این زندان کهریزک دیگری است که در آن به زندانیان حتی آب و غذا به موقع داده نمی شود و مسوولان زندان هر زمان دلشان بخواهد به زندانیان غذا می دهند .آب این زندان نیز در بیشترین ساعات روز قطع است .
این زندانیان گفته اند وقتی به این شرایط اعتراض کرده اند، ماموران زندان با باتوم آنها را کتک زده اند که این ماجرا موجب شکستن ناخن چند تن از این زندانیان شده است .
خانواده های زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر نیز پیش از این با انتشار نامه‌ای نسبت به شرایط دهشتناک و غیرانسانی موجود در بند زنان زندان رجایی شهر اعتراض کرده بودند ، اما به جای رسیدگی به این شرایط اکنون این زندانیان به زندانی به مراتب بدتر از زندان رجایی شهر منتقل شده اند ، زندانی که استانداردهای لازم برای زندانی کردن افراد را ندارد و به بازداشتگاه کهریزک شباهت دارد.
آنها در این نامه نوشته بودند : «طبق آیین‌نامه سازمان زندانها و قوانین موجود، مسئولیت جان زندانی، با سازمان زندانها و تمامی نهادهای مرتبط با آن است، در زندان رجاییشهر کرج، تنها چیزی که ارزش نداشت جان آدمیزاد بود. دسترسی به امکانات پزشکی و بهداری در این زندان به شدت محدود بوده و در مواردی غیرممکن بود. زندانیان در صورت ابتلا به بیماری، نه تنها از سوی تیم پزشکی مستقر در زندان مورد معالجه قرار نمی‌گرفتند بلکه در مواردی به بخش قرنطینه منتقل می‌شده تا خودشان بهبود پیدا کنند.»
آنها در این نامه از ریاست قوه قضاییه ، صادق لاریجانی پرسیده بودند :«آیا هدف از تبعید زندانیان سیاسی و به خصوص زنان به زندانهای خارج از محل زندگیشان، ایجاد شرایطی برای مرگ تدریجی آنان است؟ آیا قصد دستگاه قضایی بر این است که این افراد پس از بازگشت دوباره به جامعه، دچار بیماری‌های مختلف جسمی و روحی باشند و هرگز در قامت یک انسان سالم به جامعه بازنگردند؟ زنان و دختران محبوس در تبعیدگاهها نیز، مادران امروز و فردای جامعه هستند، آیا آنچه در در این زندانها بر عزیزان ما می‌گذرد، نادیده گرفتن جزئی‌ترین اصول انسانیت نیست؟»
آنها تاکید کرده بودند :«هیچگونه اطلاعی از سرنوشت عزیزان شان ندارند و تصور انتقال آنان به زندانی بدتر از زندان رجاییشهر، بر نگرانیهای آنها افزوده است. »
اکنون این تصور خانواده ها به واقعیت پیوسته است و عزیزان شان به زندانی که به بازداشتگاه کهریزک شباهت دارد منتقل شده اند آیا این زندان مانند کهریزک قربانیان جدیدی خواهد گرفت ؟
زندان قرچک ورامین، هفت سوله برای نگهداری صدها زندانی زن
زندانیان سیاسی زن که در روزهای گذشته به زندان قرچک ورامین منتقل شده اند، نامه ای خطاب به ملت ایران، آیات و مراجع عظام تقلید، مقامات مسئول جمهوری اسلامی و مجامع حقوق بشری در سراسر دنیا نوشته اند. آنها گفته اند اگر چه پش از این شرایط بسیار دشواری را در زندان رجایی شهر تجربه کرده بودند، اما اکنون آنچه که در زندان قرچک ورامین می بینند جز محیر العقول خواندنش واژه ای دیگر برای توصیفش نمی یابند.
به گزارش کلمه، زندانیان سیاسی زن که به تازگی به زندان ورامین منتقل شده اند در تظلم نامه خود نوشته اند :«تنبیهات بسیار شدید و برخوردها و درگیری های میان زندانیان بسیار دور از شان و مقام و منزلت انسان است. چرا که از خود می پرسیم در کجای دنیا نتیجه ی درگیری بر سر آب جوش و تنبیه متعاقب آن شکستن ناخن های دستان یک زندانی باشد؟ در کجای دنیا عده ای مرد باتوم به دست را به بند نگهداری زنان زندانی به قصد ضرب و شتم می فرستند؟ در کجای دنیا کودکان ۱۴ و ۱۵ ساله را در چنین شرایطی نگهداری می کنند؟ »
این زندانیان دست به دست به دامان وجدان های بیدار شده اند تا اگر ذره ای انسانیت باقی مانده باشد، در برابر این بی حرمتی ها به شان و منزلت انسانی که ملائک بر او سجده برده اند سکوت نکنند.
زندانیان سیاسی زن در این نامه تنها به انتقال خود از این زندان و بهبود شرایط خود نمی اندیشند.آنها می پرسند:
«مگر مسئولین قضایی کشور، تمام آنچه شرع و قانون و اخلاق بدان معتقد است را به گوشه ای افکنده اند، و سیستم نظارتی خود را بر این اصل استوار کرده اند که تمامی مجرمین، از کوچک ترین مرتکبین به جرم تا بزرگ ترینشان مستحق مرگ اند. که اگر چنین بود امر به معروف و نهی از منکر به چه منظور به عنوان یکی از اساسی ترین مبانی شریعت اسلام شناخته شده است.»
این زندانیان گفته اند:« دریغا که شرمساریم از آنچه در اطرافمان می گذرد و دو چندان شرمساریم از آن که نظیر چنین فجایع غیر انسانی در مملکت ما به وقوع می پیوندد. کشوری که کباده ی تاریخ و فرهنگ و هنرش، دبدبه ی اسلام گرایی و انسان دوستی اش گوش فلک را کر کرده است.»
پس از انتشار نامه سید ضیا نبوی در باره شرایط غیرانسانی زندان کارون اهواز، نامه زندانیان سیاسی زن نیز تصویری تکان دهنده و فاجعه بار از زندان زنان در قرچک ورامین ارائه می دهد.تصویری که بار دیگر این سوال را مطرح می کند که ایا وعده انقلاب اسلامی این بود؟آیا این است وعده قانون اساسی حمهوری اسلامی که از حفظ کرامت انسان ها سخن می گوید؟
خانواده های زنذانیان سیاسی زن در زندان رجایی شهر که به تازگی به زندان قرچک ورامین منتقل شده اند می گویند که این زندان کهریزکی دیگر است .گفته می شود که به زودی زندانیان سیاسی زن در اوین نیز به قرچک ورامین منتقل خواهند شد.
قتل یکی از زنان زندانی توسط باندهای مافیایی زندان بدستور مسئولین زندان در زندان زنان قرچک ورامین.
این زندانیان گفته اند وقتی به این شرایط اعتراض کرده اند، ماموران زندان با باتوم آنها را کتک زده اند که این ماجرا موجب شکستن ناخن چند تن از این زندانیان شده است .
خانواده های زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر نیز پیش از این با انتشار نامه‌ای نسبت به شرایط دهشتناک و غیرانسانی موجود در بند زنان زندان رجایی شهر اعتراض کرده بودند ، اما به جای رسیدگی به این شرایط اکنون این زندانیان به زندانی به مراتب بدتر از زندان رجایی شهر منتقل شده اند ، زندانی که استانداردهای لازم برای زندانی کردن افراد را ندارد و به بازداشتگاه کهریزک شباهت دارد.
آنها در این نامه نوشته بودند : «طبق آیین‌نامه سازمان زندانها و قوانین موجود، مسئولیت جان زندانی، با سازمان زندانها و تمامی نهادهای مرتبط با آن است، در زندان رجاییشهر کرج، تنها چیزی که ارزش نداشت جان آدمیزاد بود. دسترسی به امکانات پزشکی و بهداری در این زندان به شدت محدود بوده و در مواردی غیرممکن بود. زندانیان در صورت ابتلا به بیماری، نه تنها از سوی تیم پزشکی مستقر در زندان مورد معالجه قرار نمی‌گرفتند بلکه در مواردی به بخش قرنطینه منتقل می‌شده تا خودشان بهبود پیدا کنند.»
آنها در این نامه از ریاست قوه قضاییه ، صادق لاریجانی پرسیده بودند :«آیا هدف از تبعید زندانیان سیاسی و به خصوص زنان به زندانهای خارج از محل زندگیشان، ایجاد شرایطی برای مرگ تدریجی آنان است؟ آیا قصد دستگاه قضایی بر این است که این افراد پس از بازگشت دوباره به جامعه، دچار بیماری‌های مختلف جسمی و روحی باشند و هرگز در قامت یک انسان سالم به جامعه بازنگردند؟ زنان و دختران محبوس در تبعیدگاهها نیز، مادران امروز و فردای جامعه هستند، آیا آنچه در در این زندانها بر عزیزان ما می‌گذرد، نادیده گرفتن جزئی‌ترین اصول انسانیت نیست؟»
آنها تاکید کرده بودند :«هیچگونه اطلاعی از سرنوشت عزیزان شان ندارند و تصور انتقال آنان به زندانی بدتر از زندان رجاییشهر، بر نگرانیهای آنها افزوده است. »
اکنون این تصور خانواده ها به واقعیت پیوسته است و عزیزان شان به زندانی که به بازداشتگاه کهریزک شباهت دارد منتقل شده اند آیا این زندان مانند کهریزک قربانیان جدیدی خواهد گرفت ؟
زندان قرچک ورامین، هفت سوله برای نگهداری صدها زندانی زن
زندانیان سیاسی زن که در روزهای گذشته به زندان قرچک ورامین منتقل شده اند، نامه ای خطاب به ملت ایران، آیات و مراجع عظام تقلید، مقامات مسئول جمهوری اسلامی و مجامع حقوق بشری در سراسر دنیا نوشته اند. آنها گفته اند اگر چه پش از این شرایط بسیار دشواری را در زندان رجایی شهر تجربه کرده بودند، اما اکنون آنچه که در زندان قرچک ورامین می بینند جز محیر العقول خواندنش واژه ای دیگر برای توصیفش نمی یابند.
به گزارش کلمه، زندانیان سیاسی زن که به تازگی به زندان ورامین منتقل شده اند در تظلم نامه خود نوشته اند :«تنبیهات بسیار شدید و برخوردها و درگیری های میان زندانیان بسیار دور از شان و مقام و منزلت انسان است. چرا که از خود می پرسیم در کجای دنیا نتیجه ی درگیری بر سر آب جوش و تنبیه متعاقب آن شکستن ناخن های دستان یک زندانی باشد؟ در کجای دنیا عده ای مرد باتوم به دست را به بند نگهداری زنان زندانی به قصد ضرب و شتم می فرستند؟ در کجای دنیا کودکان ۱۴ و ۱۵ ساله را در چنین شرایطی نگهداری می کنند؟ »
این زندانیان دست به دست به دامان وجدان های بیدار شده اند تا اگر ذره ای انسانیت باقی مانده باشد، در برابر این بی حرمتی ها به شان و منزلت انسانی که ملائک بر او سجده برده اند سکوت نکنند.
زندانیان سیاسی زن در این نامه تنها به انتقال خود از این زندان و بهبود شرایط خود نمی اندیشند.آنها می پرسند:
«مگر مسئولین قضایی کشور، تمام آنچه شرع و قانون و اخلاق بدان معتقد است را به گوشه ای افکنده اند، و سیستم نظارتی خود را بر این اصل استوار کرده اند که تمامی مجرمین، از کوچک ترین مرتکبین به جرم تا بزرگ ترینشان مستحق مرگ اند. که اگر چنین بود امر به معروف و نهی از منکر به چه منظور به عنوان یکی از اساسی ترین مبانی شریعت اسلام شناخته شده است.»
این زندانیان گفته اند:« دریغا که شرمساریم از آنچه در اطرافمان می گذرد و دو چندان شرمساریم از آن که نظیر چنین فجایع غیر انسانی در مملکت ما به وقوع می پیوندد. کشوری که کباده ی تاریخ و فرهنگ و هنرش، دبدبه ی اسلام گرایی و انسان دوستی اش گوش فلک را کر کرده است.»
پس از انتشار نامه سید ضیا نبوی در باره شرایط غیرانسانی زندان کارون اهواز، نامه زندانیان سیاسی زن نیز تصویری تکان دهنده و فاجعه بار از زندان زنان در قرچک ورامین ارائه می دهد.تصویری که بار دیگر این سوال را مطرح می کند که ایا وعده انقلاب اسلامی این بود؟آیا این است وعده قانون اساسی حمهوری اسلامی که از حفظ کرامت انسان ها سخن می گوید؟
خانواده های زنذانیان سیاسی زن در زندان رجایی شهر که به تازگی به زندان قرچک ورامین منتقل شده اند می گویند که این زندان کهریزکی دیگر است .گفته می شود که به زودی زندانیان سیاسی زن در اوین نیز به قرچک ورامین منتقل خواهند شد.
قتل یکی از زنان زندانی توسط باندهای مافیایی زندان بدستور مسئولین زندان در زندان زنان قرچک ورامین.
روز چهارشنبه 6 مهرماه زندانی ملیحه مشهدی معروف به دنیا حدودا 43 ساله در سالن 6 زندان قرچک ورامین که در اثر ضربات وارده به سر وی دچار خونریزی شده بود به قتل رسید.زندانی ملیحه مشهدی روز سه شنبه 5 مهر ماه در سالن 4 زندان قرچک ورامین توسط باند مافیای زندان که تحت امرمسئولین زندان عمل می کنند به قصد قتل مورد ضرب و جرح آنها قرار گرفت و از چند ناحیه از جمله سرش بشدت زخمی گردید.
مسئولین زندان بجای انتقال خانم مشهدی به بیمارستان و درمان این زندانی بی دفاع او را از سالن 4 به سالن 6 منتقل کردند و در آنجا به حال خود رها کردند تا اینکه روز چهارشنبه در اثر خونریزی مغزی جان باخت.
باندهای مافیایی شرکت کننده در این قتل بدون هیچ بازخواستی آزادانه در زندان مشغول به پخش مواد مخدر و سرکوب زنان در زندان قرچک ورامین هستند.آنها از امکانات ویژه ای بهره مند هستند مانند،عدم بازخواست بخاطر قتل ،نقض عضو و سایر اعمال سرکوبگرانه علیه زندانیان معترض به شرایط زندان ،داشتن مرخصی های طولانی مدت، داشتن ملاقاتهای حضوری برای مدت طولانی ،ورود وسایل شخصی بدون هیچگونه محدودیتی به درون زندان و مورد توجه خاص مسئولین زندان بخصوص فردی بنام امینه افروز قرار گرفتن هستند.
زندان قرچک ورامین سوله ای بسیار بزرگ می باشد که گفته می شود که پیش از این آنجا گاوداری بوده است و دارای شرایط قرون وسطایی است.بدلیل بدنام بودن این زندان و برای فریب افکار عمومی بر روی درب این زندان «ندامتگاه شهر ری» نوشته شده است در حال حاضر تمامی زنان زندانی تهران،کرج و شهرهای اطراف به آنجا منتقل می شوند و حتی دختران و زنانی که به دلیل طرح سرکوبگرانه تحت عنوان بدحجابی دستگیر می شوند به این زندان منتقل می شوند.
در طی دو شب گذشته 5 زن زندانی در زندان قرچک ورامین محل بازداشت زنان زندانی استان تهران به طرز مشکوکی در گذشتند.
در طی شبهای پنجشنبه 15 دی ماه و جمعه 16 دی ماه در سالنهای 4 و 5 زندان قرچک ورامین که در حال حاضر محل بازداشت تمامی زنان زندانی استان تهران می باشد ، 5 زن زندانی به طرز مشکوکی در گذشتند.
در هر دو حالت ، وضعیت جسمی این زنان زندانی در طی ساعتهای شب به وخامت می گراید، علیرغم تلاشهای همبندیانشان برای انتقال آنها به بهداری زندان ، بهداری زندان از پذیرش و درمان آنها خوداری می کند و عدم پذیرش و رسیدگی به موقع، منجر به مرگ آنها می شود.
بهداری زندان، از درمان و نجات جان زنان زندانی که در اثر فشارهای طاقت فرسا و غیر انسانی حاکم بر زندان اقدام به خودکشی می کنند خوداری می کند که اکثرا منجر به مرگ آنها می شود.
اسامی زنان زندانی که در طی 2 شب گذشته درگذشتند عبارتند از:
1-فاطمه محمد نیا 28 ساله ،از سالن 4 زندان قرچک ورامین
2- شادی نیکخو 22 ساله ،از سالن 5 زندان قرچک ورامین
3- فتانه عبدلی 40 ساله، از سالن 5 قرچک ورامین
4- سحر سلیمانی 21 ساله ،از سالن 5 زندان قرچک ورامین
5- مریم قدس 30 ساله ،از سالن 5 زندان قرچک ورامین
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،مرگ مشکوک این تعداد از زنان زندانی تنها در طی 2 شب و عدم پذیرش بهداری زندان که منجر به مرگ آنها شد را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار ارجاع پرونده جنایت علیه بشریت رژیم ولی فقیه علی خامنه ای به شورای امنیت سازمان ملل متحد جهت گرفتن تصمیمات لازم اجرا می باشد.
منبع:فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
در هر دو حالت ، وضعیت جسمی این زنان زندانی در طی ساعتهای شب به وخامت می گراید، علیرغم تلاشهای همبندیانشان برای انتقال آنها به بهداری زندان ، بهداری زندان از پذیرش و درمان آنها خوداری می کند و عدم پذیرش و رسیدگی به موقع، منجر به مرگ آنها می شود.
بهداری زندان، از درمان و نجات جان زنان زندانی که در اثر فشارهای طاقت فرسا و غیر انسانی حاکم بر زندان اقدام به خودکشی می کنند خوداری می کند که اکثرا منجر به مرگ آنها می شود.
اسامی زنان زندانی که در طی 2 شب گذشته درگذشتند عبارتند از:
1-فاطمه محمد نیا 28 ساله ،از سالن 4 زندان قرچک ورامین
2- شادی نیکخو 22 ساله ،از سالن 5 زندان قرچک ورامین
3- فتانه عبدلی 40 ساله، از سالن 5 قرچک ورامین
4- سحر سلیمانی 21 ساله ،از سالن 5 زندان قرچک ورامین
5- مریم قدس 30 ساله ،از سالن 5 زندان قرچک ورامین
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،مرگ مشکوک این تعداد از زنان زندانی تنها در طی 2 شب و عدم پذیرش بهداری زندان که منجر به مرگ آنها شد را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواستار ارجاع پرونده جنایت علیه بشریت رژیم ولی فقیه علی خامنه ای به شورای امنیت سازمان ملل متحد جهت گرفتن تصمیمات لازم اجرا می باشد.
منبع:فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر