بعداز فروکش کردن قیام 88چندین بار است که حزب راه سبز امید با دادن بیانیه و فراخوان مردم را، به تجمع درمیدان ها وپارک ها دعوت می کند. از این گونه بیانیه ها نه یک بار که هرباربه مناسبتی داده شده، وهمین گونه این فراخوان ها تکرار می شود! اما دریغ و صد افسوس که نه تنها نتیجه ایی، این فراخوان ها برای مبارزه با نظام نداشته، بلکه دیگربه نوعی حالت بازی وسرگرمی برای نظام به خود گرفته! وبه نوعی نشان دادن اقتدار کذایی برای نظام به مخالفین خود شده! وبرای مردم نوعی یاس و دلسردی به بار آورده!؟ چون مردم چیزی جز سکوت وقدم زدن دراین حرکت ها وفراخوان ها نمی بینند! رهبران این حزب می گویند با این اعلام این فراخوان ها نظام قدرت ما را می بیند!؟ اما نمی گویند کدام قدرت را می بیند؟! قدرت نداشتن انسجام و هماهنگ نبودن بین مردم وشما را می بیند!؟ قدرت ضرب وشتم شدن عزیزان این مرزو بوم را می بیند؟! قدرت نداشتن یک آلترناتیو دفاع دراین مواقع وبه یاری شتافتن برای مقابله دربرابرضرب وشتم وارده برعزیزان میهن را می بیند!؟ آقایان نظام کدام قدرت شما را می بیند؟! شما که فراخوان فریاد نمی دهید، بلکه فراخوان سکوت و خفقان می دهید! شما که اطلاع رسانی وهماهنگی از قبل بین یاران ومتحدان درون مرزخود به وجود نمی آورید، تا مردم را درزمان ومکان مورد نظر به جوش وخروش درآورند، کدام قدرت خود را به نمایش می گذارید؟! "آقایان این چه شیوه ایی است که درروزهای به خصوص، که خودنظام هم از آن روزها آگاه است وجلوتر خود را آماده کرده ومی کند، فراخوان سکوت یا بهتر خفقان می دهید، ونه تنها امید در دل مردم زنده نمی کنید و قدرت خود رابه رخ نظام نمی توانید نشان دهید، بلکه با این فراخوان سکوت یا خفقان قدرت نمایی نظام دربرابر مردم از مانور دادن بچه بسیجی های نظام تا غار غار موتورهای گارد را به مردم نشان می دهید، ونوعی ترس و دلهره را برای مردم به ارمغان می آورید. بهانه خود را برای سکوت اینگونه اظهار می دارید: بوجود نیامدن خشونت و جلوگیری از ضرب وشتم مردم توسط نظام! آیا به راستی وقتی فراخوان سکوت یا خفقان می دهید دیگرخشونتی صورت نمی گیرد؟! زنان ومردان، دختران وپسران که سیلی می خورند، بازداشت می شوند خشونت علیه مردم بوجود نمی آید؟! خشونت را شما درچه می بینید؟ با این فراخوان های بدون هماهنگی وانسجام ونه فراخوان فریاد بلکه فراخوان سکوت یا همان خفقان به نوعی دست به فرسایشی کردن این مبارزه زده اید! که ضرر آن نه به نفع مردم بلکه به نفع نظام وبه ضرر مردم است؟! هربار مردم می بینند جز سکوت وضرب وشتم شدن عده ایی و بازداشت عده ایی دیگر، چیزی نصیب آن ها نمی شودبه مرور زمان دلسرد شده از این مبارزه دوری می کنند. شما که قصدو نیت خود را معلوم کرده اید مخصوصا با دادن فراخوان سکوت یا خفقان به نوعی نمی خواهید، نظام را از دست خود به خشم آورید وبه قول خود قدرت نمایی می کنید، که جای شما در نظام خالی نماند. گناه مردم چیست؟ که شما به آن ها یاد آوری نمی کنید هدف شما اول ماندن در نظام است، بعد هم نداشتن انسجام برای به حرکت درآوردن مردم در هنگام تجمع ویاری رساندن به مردم است. با این شیوه سرکوب وخفقانی که نظام در پیش گرفته، و دیگر برای هرنام تجمع ویا روز به خصوص با فراخوان وبدون فراخوان، این گونه افراد نظامی وشبه نظامی خود را درتک تک کوچه ها ، خیابان ها، میادین مستقر می کند، وشما عزیزان هم بدون انسجام وبه نوعی برای به خشم نیاوردن نظام بیش از حد معمول، وبه قول خود نوعی قدرت نمایی برای نظام انجام می دهید! نه تنها شما راه به جایی نمی برید و دراین نظام دیگر جایگاهی پیدا نخواهید کرد، بلکه دلسردی را در بین مردم هم راه اندازی می کنید،. وبه راستی فراخوان و تجمعی که امتدادی درپی آن نباشد و بصورت مقطعی باشد چه سود و فایده ایی خواهد داشت؟! جزدادن هزینه بیهوده. با این شیوه شما به داخل نظام برنخواهید گشت مگر آن که توبه نامه خود را به دست خامنه ایی بدهید! تازه آن گاه به شخصیت مهمی هم چون محمد خاتمی تبدیل می شوید، که نه در پیش مردم و نه درخود نظام جایی ندارد! مخصوصا بعداز رای دادن مخفیانه خودکه دیگر چهره واقعی خود رانشان داد. ونظام هم بهترین بهره برداری را ازعمل اقای خاتمی کرد، وایشان را تا مرزخفت وخواری پیش برد! وحال از اول "آقای خاتمی با کمال وقاحت بار دیگر بازی قبل از انتخابات مجلس را قصد راه اندازی دارد، یعنی درخواست 3شرطی را که در قبل از انتخابات مجلس اجرا نشد و ایشان به طور مخفیانه سر ازدماوند برای رای دادن درآورد، از ابتدا تاکید برهمان سه شرط کرده، معلوم نیست این بار ایشان از کدام نقطه برای رای دادن می خواهند سر دربیاورند فعالان حزب راه سبز امید، با این فراخوان ها ویا به قول خود قدرت نمایی کردن برای نظام راه به جایی نمی برید. برای تغییر این نظام از راه سبزی نمی توان گذشت! بلکه از راهی قرمز و غرقه درخون باید گذشت! آن هم نه با فراخوان سکوت وخفقان بلکه با فراخوان اتحادوفریاد. شاگرد این نظام بشار اسد، وقتی از استاد جمهوری اسلامی خود این گونه درس بی رحمی و قساوت می آموزد، استاد آن جمهوری اسلامی چه فتنه ها که در آستین دارد؟! شما عزیزان نیز بهتر است به جای فراخوان های مایوس کننده و دل بستن و بازگشت به درون نظام، به نوعی اتحاد وهمدلی با احزاب دیگر برای سرنگونی این نظام برسید، و از هر فرصتی برای فراخوانی مردم استفاده نکنید تا به احزاب دیگر رهبری خود راثابت کنید. خود می بینید بدون انسجام وهماهنگی دربرابر این نظام فاسد راه به جایی نخواهید برد، و بدانید دیگر جایی برای بازگشت به داخل حاکمیت ندارید، پس همان بهتراست به جای درخواست سکوت از مردم و به سلاخی فرستادن مردم خود سکوت کنیدو یاچشم از بازگشت به داخل نظام ببندید، وبه اتحادی عملی با احزاب دیگربرای سرنگونی این نظام برسید، وآنقدر درصدد گرفتن نقش رهبری برای این جنبش نباشید، قیام سال 88که اکنون به آتشی زیر خاکستر تبدیل شده، یک جنبش مدنی از همه سلیقه ها بود و جنبش سیاسی برای حزب خاصی نبود، که الان آن حزب بتواند رهبری این جنبش را به دست بگیرد. تنها راه دستگیری و به پاخواستن این جنبش اتحادی محکم بین تمام احزاب و سلیقه ها است و در این میان نقش قومیتها را نباید فراموش کرد، قومیتهای ایرانی ترک، کرد، بلوچ، عرب..... چون نبود قومیت ها خود ضربه جبران ناپذیری به شکست این قیام میزند، وحتی اگر این قیام به پیروزی برسد، بعد از سرنگونی این نظام فاسدبا خالی بودن جای قومیت ها به سرمنزل مقصود نخواهد رسید. درآخر باز به نوشته خودم اصرار می ورزم که یا فراخوان ندهیدویا اگر قصد دادن فراخوانی تجمع دارید، با اتحاد وانسجام با احزاب دیگر فراخوان تجمع وفریاد بدهید، نه تجمع وسکوت وخفقان.
زنده وپاینده ایرانی و ایران جانم فدای ایران
نویسنده ستار
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر