درودبردوستان. ( بنام خداوند جان و خرد کزین برتر اندیشه بر نگزرد)
با درود خدمت دوستان عزیزو با تبریک فرارسیدن یک سال جدید. یکسال دیگرهم، گذشت. شاید در گفتن ، نوشتن و درظاهر، این جمله کوتاه ساده به نظر برسد، اما درعمل ودرباطن میتواند هزاران معنی وبرداشت از این جمله کرد. مثلا، چه سالی گذشت؟ چگونه گذشت؟ با غم یا شادی گذشت؟ ..... وهرکس میتواند از این جمله برداشتی، به فراخور حال خود کند. دوستان یکسال دیگر گذشت واین یکسال برعمر ما گذشت! وهمینطور که سال قبل گذشت. از سال جدید که اغاز کردیم نیز3روز دیگر گذشت. وبعداز این هم میگذرد! اما اصل در ظاهر سال نیست که به چه شکل گذشت! اصل درباطن سال است که چگونه وبه چه نحو گذشت؟ همچون اینکه بگوییم، سیلی از شهری گذشت، شهر را ویران کرد. یا بگوییم عزیزی از جان خود گذشت برای بیدار کردن، عده ایی از خواب غفلت! ویا اینکه بگوییم ویا بشنویم، شر حکومت ظالمی از سر مردم رنج کشیده گذشت، به پایان رسید. حال کدام از این جمله ها ویا جملاتی که درفکر هرکس می اید، زیباتر وشیرین تر است؟
دوستان عزیز برما مردم ایران نیز یکسال دیگرهم، گذشت. البته نه به شادی بلکه به غم! نه به شادی بلکه به ماتم. مردم تونس، مصر لیبی ، یمن و.....بسیاری دیگر از کشورها هم چون مردم ایران برانها یکسال گذشت. البته گذشتن این سالها برای اپوزیسیون ومردم ان، کشورها بیدار شدن از خواب غفلت رادرپی داشت، وگذشتن از من و رسیدن به همبستگی، وسر انجام پیروزی برحکام مستبد. اما گذشت این سال و سالهای دیگر، برای ایرانیان داخل کشور ماندن درخفقان ظلم و زورحکومت ظالم، و برای اپوزیسیون خارج از ایران ماندن برسر جنگهای حزبی. غافل از اینکه نه یکسال، که33سال از این جنگها گذشت! وچیزی نمانده که این جنگهای حزبی رکورد جنگهای صلیبی را هم بشکند. البته برای رسیدن به چنین مرحله ایی، اپوزیسیون ایران کمی بیشتر باید همت به خرج دهد، حیف است با درخواب ماندن این رگورد درمانده گی را نشکنیدو نام خود را درکتاب رکوردهای گینس ثبت نکنید. یکسال بر مردم کشورها دیگرکه در ظلم بودند گذشت، تونس، مصرلیبی، یمن و..... البته انها هم غم دیدن، ولی حالا امید به ازادی ورسیدن به رهایی ودموکراسی دارند. امیدوار به اینده ایی زیبا برای کشورخودو مردم خود هستند. برای مردم ایران هم یکسال گذشت، البته درغم گذشت و ماتم بسیار. از دست دادن عزیزانی چون اقای دکمه چی، هدی صابر، عزت الله سحابی، هاله سحابی و......هزاران عزیز بانام وگمنام که در دخمه های این نظام فاسد جان دادند. یکسال دیگر برما ایرانیان گذشت وعزیزان زندانی ما در زندانها یکسال دیگر عمر سرکردند، ازجمله طبرزدیها ، سحرخیزها، کاظمینی بروجردیها، عبدالفتاح سلطانیها، هوتن کیانها.........وخانمها نسرین ستوده ها، بهاره هدایتها، مهدیه گلروها، زینب جلالیانها و......بسیار عزیز با نام وگمنم دیگر. و رنگ خوشی، شادی ندیدند. وبه زندان رفتن بسیاری از جمله عبدالفتاح سلطانیها، نازنین خسروانیها ...... وبسیار دیگر که بخاطر ازدیاد نام همه انها درکتابها نگنجد! چه رسد به مطلبی کوتاه! یکسال دیگر برعزیزان زندانی ما در زندانها گذشت. ای احزاب به خواب رفته، ای مبارزان پر ادعا و پرسخن، ای فعالین سیاسی که تا محفلی وتریبونی برای سخن گفتن یافت میکنید، مشغول حمله به همدیگر میشوید. ایا باخبر هستید که ازسهمیه غذایی، دارویی زندانیان کم کردند؟ ایا با خبر هستید از دادن وسائل گرمایشی وسرمایشی، به عزیزان زندانی خود داری میکنند؟ ایا باخبرهستید بسیاری از خانواده این عزیزان در مشقت بسیار از لحاظ مالی وروحی سرمیکنند؟ با خبر هستید یا هنوز به گوش شما نرسیده ؟ ویا رسیده و هنوز قصد بیدار شدن و دور شدن ازجنگهای حزبی را ندارید؟ برای ما ایرانیان یکسال دیگر هم، گذشت ولی در تنگنا ومصیبت بیشترازپیش! در خفقان وظلم وستم بیشتراز پیش.
یکسال دیگرهم، گذشت و درپایان سالی که گذشت، مردم ایران با افریدن، حماسه تحریم انتصابات سیلی محکمی به صورت نظام زدند. اما اقای خاتمی که در زمان زمامداری خود، اصلاحات را حفره ایی میدیدند، از ان نتوانستند رد شوند! با شرکت در این انتصابات اعلام کردند که روزنه اصلاحات را نمیخواستند بسته شود! ایشان از حفره اصلاحات نتوانستند رد شوند. حال با چشم غیبی خود چگونه روزنه اصلاحات را دیددند؟ وچگونه میخواهند از ان رد شوند جای سوال دارد؟ یکسال دیگرهم، گذشت. در این یکسال نه تنها، ازادی مطبوعات واطلاعات در ایران نبود، بلکه جو رعب وخفقان بیشتر شد. و بسیار از وبلاک نویسان وروزنامه نگاران یا مجبوربه ترک وطن شدند! ویا حکم به زندانهای طولانی گرفتند. و از این قاعده لطف و مرحمت نظام وکلای شریف ایران زمین هم بی بهره نبودند! وجای تعجب دارد که بسیاری از احکام برای افرادروزنامه نگار ، وبلاک نویس و، وکلای عزیز ما بعداز شرکت اقای خاتمی در انتصابات، برای بسته نشدن روزنه اصلاحات، صادرشد! کاش " اقای خاتمی" لطف بفرمایندوپاسخ دهند، ایا واقعا روزنه ایی برای اصلاحات دیده بودند؟ یا قصدشان از شرکت در این انتصابات ترس وضربه زدن به مبارزان وعزیزان در زندان بود؟ حال کدام یکسال شیرین ودلنشین است؟ یکسال غم دیدن و به اتحاد رسیدن، حاکم ظالم را از قدرت به زیر کشیدن؟ تلاش کردن و امید داشتن برای ساختنی کشوری اباد و ازاد؟ یا یکسال در مصیبت و درد ورنج سرکردن، و هنوز از خواب بیدارنشدن؟ عزیزانی از جان خود بگذرند و عمر خود را به پایان برسانند، تا از خواب غفلت اپوزیسیون وافراد جامعه بیدار شوند، وهنوزخواب ما، وگروهای مخالف، جمهوری اسلامی، برای رهایی از ظلم به پایان نرسیده باشد؟ کدام شیرین تر و دلنشین تراست؟ یکسال در سختی گذراندن و بیدار شدن، وخود را نجات دادن؟ یا یکسال دیگر از عمرخود را درسختی وماتم بگذرانی وهنوزبیدار نشده باشی؟ این یکسالها تبدیل به33سال شده است، هنوز طوق ظلم ازگردن خود برنداشتیم؟ هنوز به خود نیامدیم وراه نجات خود را نیافتیم.
دوستان، یاران وعزیزان مبارزهنوز وقت به خود امدن نشده؟ دوستان عزیز، یاران وقت بهم رسیدن همدیگر را شناختن نرسیده؟ بیایید امسال انسانهایی با اعمال، رفتار دیگری باشیم! با هر حرف وهرکلامی زیرو رو نشویم! دیگر وقت ان شده بعداز 33سال خوب وبد راشناخته باشیم. تا کی فریب امثال هاشمی،احمدی نژاد، خاتمی... وکواکبیان و.....به ظاهر اصلاحات و در باطن افتضاحات رابخوریم؟ تاکی فریب هرکس با هر رنگ ونقش ونگاری راباورکنیم، یک عده با وعده سازنده گی، عده ایی اصلاحات ، عده ایی ابادگری و اصولگرایی و.... یکسال برای ما سال علی بنامندو سال دیگرسال اتحاد ملی و.....تا جهاد اقتصادی که جز ویرانی، اختلاس و بذل وبخشش ثروت ایران به گروهای تروریستی چیزی نمانده باشد برای مردم در اخر بنگرییم ببینیم جز سراب چیزی نبوده؟ دوستان امسال را نه سال تولید ملی که سال رسیدن به اتحادملی نامید ونابود کردن استبداد وبا همتی مضاعف این نظام ظلم وزور را به پایان عمرننگینش برسانیم.
زنده وپاینده ایرانی و ایران جانم فدای ایران
نویسنده (ستار)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر