عمری رنج کشیدیم هنوز به اتحادنرسیدیم.

33سال با برپایی این نظام اکثرملت ایران آهسته اما پیوسته  زیر تیغ ظلم نظام رفتند، هرکس به نوعی هرگروهی به اسم وبه شکلی! یکی مُفسددیگری مُلحد یکی کافردیگری مُشرک! برای هرانسان وهرگروهی نشانی زدندو او را ازمیدان سیاست به کنار گذاشتندو ملت بی خبر از همه جا هر روزبیشتر در ظلم رنج کشیدن فرو رفت! چنان آهسته وپیوسته پادراین باتلاق نهادیم که خود ندانستیم چگونه غرق درفسادوتباهی مُشتی جاه طلب شدیم! دریغ که عمری گذشت اما نه درخوشی که درظلم گذشت. ندانسته انسانی راکه در زمین بودبه دنبال او درماه آسمان می گشتیم! برای انسانها لقب درست کردیم و آنها را تا مرزخدایی رساندیم اما ندانستیم انسانی که به جای خدا بنشیند بلایی بدتر ازعذاب الهی نازل می کند! اکنون از عذاب الهی بدتر برسر ملت نازل گشته ودر این میان مُشتی مُفت خور سود می برند، از خیالپردازی وتوهمات خود استفاده می کنند برای دامن زدن به خرافات بین مردم! اقتصاد مملکتی را نابودکردند، اوضاع واحوال وضعیت اجتماعی را به فساد کشیدنددرجهان آبرویی برای ایرانی نماند اما گویی هیچ اتفاقی نیفتاده! باکمال وقاحت ازقدرت وصلابت نداشته خود سُخن می رانند! ملت را با سُخن توکل کنید و از ائمه درخواست کنید فریب می دهند. ملت به جای اینکه خواسته های خود را از نظام طلب کنند از قبرها ونامها خواسته خود را می خواهند! خوب اگر قرار است این امامزاده ها خواسته های مردم را برآورده کنند شما دراین میان چه می کنید؟ کار شما نظارت براجابت شدن خواسته مردم توسط امامزاده ها است؟ یا چپاول ثروت مردم؟ هنوز بعد از 33سال که عمری رنج کشیدیم به این نتیجه نرسیدیم خواسته خود را باید از حاکمان بخواهیم وحاکمی که پاسخگو نیست در فرش که هیچ اگر درعرش باشد باید به زیر کشیده شود. عمری رنج کشیدیم هنوز به اتحاد نرسیدیم.

دراین میان اگر جامعه را برای تغییر یک نظام چون یک ماشین مثال بزنیم وعامل حرکت بدانیم، استارت زدن این ماشین ورانندگی ان برای مُنحرف نشدن این ماشین به دست کیست؟ برای استارت زدن وبه حرکت درآمدن یک جامعه و راهنمایی حرکت وخیزش مردمی جهت جلوگیری ازانحراف و رفتن به سوی مقصد نهایی کار چه کسی یا کسانی می باشد؟ آیا جزاحزاب برای اتحاد و انسجام فعالین درون مرز وهماهنگی بافعالین درون مرزو برون مرز،کسی یاکسانی میتوانند چنین حرکتی را انجام دهند؟ اما دریغ که 33 سال است احزاب این مرزو بوم به خواب رفته اند، هربار از گوشه وکنار صدایی از اتحاد به گوش می رسد، اما وقتی دقیق میشوی می بینی هنوز برسر قدرت و نسخه کدام یک ازاحزاب مُعتبرتر است اختلاف دارند؟ در ظاهر در گفتگوها با رسانه ها و سُخنرانیها رهبران احزاب چنان داغ وطن را فریاد می زنند گویی چیزی نمانده یک تنه همچون رستم سوار بر رخش بسوی ایران حرکت کرده وکاراین تازیان رایکسره کنند! اما درنهان بخاطر به دستگیری قدرت از رسیدن به یک اتحاد عاجز هستند!33سال است که بسیاری از همین رهبران احزاب ویا هواداران آن احزاب دور از وطن ودرآرزوی وطن چهره درخاک کردند، غافل ازآنکه شاید با کمی گذشت امروزدرایرانی آزاد زنده بودند و زندگی می کردند. هنوز رهبران و هواداران احزاب ما ندانستند، با تعصب های کور کورانه وخودخواهانه راه به جایی نخواهیم برد.

درآخر مطلبم اظهار می دارم ایران برای تک تک ایرانیان است ازحزب توده ،کمونیست مُجاهد....تا سکولارو جمهوریخواه، ایران برای ایرانی از هرقومیتی که باشد ازکُرد, تُرک، بلوچ،لُر،عرب، بختیاری،مازندرانی.......ایران برای ایرانی است با هر اعتقاد ومرامی با هر نژاد وقومیتی هرکس یک نفر است ویک رای بیشتر ندارد، پس به اندازه یک رای خود می تواند اظهار نظر کندوحق جلوگیری از اظهار نظر دیگری را ندارد. اظهار نظر کلی بعداز آزادی ایران در پای صندوقهای رای آزاد و به دور ازدیکتاتوری گفته میشود، این تک تک مردم هستند که با رای خود اعلام می دارند خواستار چه نوع حکومت وسیاستی هستند.

امروزکه نظام در بدترین شرایط در33سال گذشته خود از نظردرون مرزو برون مرزقرار دارد با تفرقه افکنی نفسی دوباره به این نظام ندهیم. همه باهم در اعتراضاتی که برعلیه نظام جمهوری اسلامی در سرتاسر دنیا و الان که مقر اعتراضات در نیویورک است شرکت کنیم. وصدای ایرانیان درون مرزباشیم صدایی برای رساندن صدای زندانیان سیاسی باشیم.

زنده وپاینده ایرانی وایران جانم فدای ایران.

نویسنده شهاب

 http://magalh91.blogspot.com