به تازه گی فیلمی مُنتشر گردیده از حمله وتوهین به سخنگوی وزارت
امورخارجه ایران درنیویورک، همین امر سبب ساز بحثهایی درمحافل دوستان برون مرزو
درون مرزگردیده و بحثهایی درشبکه های اجتماعی به راه انداخته. عده ای از روی قصد
وغرض ، عده ای ازروی عمدو سهو با دامن زدن به این نوع برخورد، جنجالی به راه
انداخته اند! عده ای تایید و عده ایی تقبیح می کنند این عمل را! دراین مطلب روی
سُخن من با کسانی است که مُخالف نظام هستند وسُخنی با موافقین نظام ندارم، چون
موافقین نظام در هربار نوشتن مطلب برای اینجانب انواع ناسزاها را به صورت بسته
بندی شده به طریق مسیج وایمیل ارسال می دارند،این بار هم بنده را از لطف خود بی
نصیب نمی گذارند. بارها اظهار داشته ام روبروی مطلب خودم هرمطلبی نوشته شود پاسخگو
هستم و درچت جواب نمی دهم زیرا چت برای احوالپرسی و گذاشتن نظر است اما اگر به پاسخ دادن باشد زمان طولانی
صرف میشود وبه مقصد به سختی می توان رسید. اول آن که ابراز می دارم بنده با هرگونه
خشونت، ناسزاوهرگونه حرکت خشنی مُخالفم اما موافقت خود را با این حرکت حمله به
سُخنگوی وزارت خارجه نظام اعلام می دارم، با توهین هایی که شده مُخالفم اما واقعا
نمی توانم ازحق بگذرم وبگویم این توهینها را انسانهای بی ادب و به دور از فرهنگ
انجام داده اند. من از کسانیکه مخالف این حرکت هستند و مخالف نظام هستند می خواهم
بپرسم چگونه می توان با این نظام یا سران این نظام سُخن گفت و حرف دل خود را بیان
داشت؟ چگونه می توان به این نظام فهماند که دیگراین نظام فاسد شده ایران را به
فساد وتباهی کشیده باید بساط خود را برچیند؟ 33سال
است ازهردری ملت وارد شدند آن دررا بستند دست وپا شکستند، زبان بُریدند و چه
عزیزانی را که سربه نیست کردند! به هیچ کس نباید خشونت وتوهین کردحتی یک قاتل، اما
شما بگویید یک قاتل چند نفررامیکشد1نفر10نفرنهایت100نفر
آیااین نظام وعوامل نظام را می توان با یک قاتل مقایسه کرد؟ اینها روزانه هزاران
نفر را به طور مستقیم بر روی جرثقیلهای اعدام به رقص در می آورند و به طور غیر
مُستقیم نان آورخانواده ای رااز شرمنده گی نداری ودرمانده گی جلو خانواده خودبه
آرزوی مرگ می اندازند! نظامی که حرفی را جز حرف خود, حرکتی جزحرکت خود، رفتاری جز
رفتار خود را نمی پسندد وهرگونه مخالفتی را با زندان وتبعید جواب می دهدشما بگویید
راه برخورد وگفتگو با این نظام چیست؟ چگونه مردم می توانند خشم خود را نشان دهند؟
ایران تبدیل به پادگانی نظامی برای سرکوب شده، مخالفان را به بازداشت، شکنجه
واعدام می فرستند ویا ایرانی به کوچ اجباری از وطن خود مجبور میشود ودر سرتاسر
دنیا آواره گان وپناهجویان ایرانی در بدترین تنگنا ها هستند و راه بجایی ندارندجز
تحمل خفت ویا خودکشی کردن! وقتی چنین نظامی برسر کار است که جز عمل خود هرعمل دیگر
را سرکوب می کند، وقتی با کمال پرویی مردم درون مرزو برون مرز را عاشق خود می
داند، وقتی ریاست جمهوری کشوری سُخن از برابری و انسانیت می گوید اما درکشور خود
سلاخ خانه به راه انداخته، وقتی در پاسخ به جوابهای خبرنگاران طفره می رود ویا
جوابهای چند پهلو ودروغ می دهد، چگونه باید به این نظام نشان دادکه چقدر محبوبیت
دارد؟ این حمله کردن وتوهین کردن را بنده بی ادبی ایرانی نمی دانم این را عقده فرو
خفته درگلوی انسانهای آزاده ای می دانم که ازبه تنگ آمدن درآواره گی ورساندن صدای
درگلو خفه شده ایرانیان درون مرز می دانم ، چه قدر خون سهرابها، مُختاریها، صانع
ها، اکبرمحمدیها.....باید به زمین ریخته شود چقدر انسانها همچون عباس امیر
انتظامها، سعید ماسولیها، حشمت الله طبرزدیها، رسول بداغیها.....نسرین ستوده ها،
زینب جلالیانها، بهاره هدایتها مهنوش بختیاری با شکسته شدن لگن خود بخاطر پوکی
استخوان ......وبسیار دیگرباید در زندان بمانند و این نظام بداند که محبوب نیست و
راهی برای نشان دادن اظهار نظر مردم نگذاشته؟ ایرانی بی ادب نیست ایرانی بی فرهنگ
نیست اما این هر یک از افراد در این حرکت ندای هزاران ایرانی صدا در گلو خفه شده
بودند وهستند. باری اگرراهی بغیراز این
حرکت بوده و دراین 33 سال انجام نشده مُخالفان
این حرکت اعلام کنند تا موافقان این حرکت بدانند که اگر از این راه وارد می شدند
نظام، دیگر دست از خشونت برمی داشت وقبول می کرد محبوبیتی ندارد جز منفوریت؟
سُخنی با آقای احمدی نژاد یکی از سران خیالپرداز این نظام دارم،آقای
احمدی نژاد شما درست می گویید آخرزمان رسیده البته آخر زمان حکومت ننگین شما آخر
زمان این نظام فاسد رسیده؟ انواع شعارها را در 33سال
انواع سران نظام دادندو شما نیز در8سال چپاول
ایران، شما که مخالف امپریالیسم خود را می دانید لشکری از گرسنگان حکومتی راگُسیل
به نیویورک کردید، از خرج این ملت بخاطر
خودنمایی خویش، این بار نه چو هربار دگر بود این بارواقعا اخر زمان نظام را دیدید،
از بی محلی رسانه ها برای مُصاحبه ها با شما تا ملاقات با روسای کشورهای مختلف که
به 5کشور نرسید! حال می بینید که آخر زمان
نظام جمهوری اسلامی فرارسیده؟ به راستی شماکه خود را عاشقان شهادت می دانید از لشکر120 نفری که با خود برده بودید به اندازه 12نفر حاضر به دفاع از سُخنگوی وزارت خارجه نشدند؟
وباید پلیس همان امریکا که 33سال است شعار
می دهید به داد عوامل شما می رسیدند؟ اینگونه عاشق شهادت هستید؟ این عشق به شهادت
نیست، این عشق به حقارت است! که در شما سران نظام موج می زند. این پرویی و زبان
درازی کردن برای مردم ایران در ظلم گرفتار است. آقای احمدی نژادمادرسهرابها،
نداها، ترانه ها، کریم بیگیها.... همیشه چشم انتظار فرزندان خود هستند. وشما سران
نظام به زودی باید پاسخگو باشید
زنده وپاینده ایرانی و ایران جانم فدای ایران.
نویسنده شهاب
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر